Etikettering van toevoegingsmiddelen in diervoeders

Etikettering van toevoegingsmiddelen in diervoeders

Toevoegingsmiddelen worden veel gebruikt in diervoeders om te voldoen aan de nutritionele behoeften van dieren, maar ook voor smaakverbetering of conservering van producten. Welke toevoegingsmiddelen mogen worden gebruikt en op welke wijze moeten ze worden vermeld op het etiket?

De toegestane toevoegingsmiddelen in diervoeders worden geregeld volgens Verordening (EG) 1831/2003 betreffende toevoegingsmiddelen voor gebruik in diervoeders. Alleen additieven die zijn opgenomen in het “Feed additive register” zijn toegestaan in diervoeders. Voorheen werden de additieven bijgehouden in een PDF-bestand, maar sinds 5 april 2023 is het PDF-formaat vervangen door een online versie. In dit register staan alle additieven met een link naar de toelating van het additief.

De afgelopen jaren, en nog steeds, wordt er gewerkt aan het herautoriseren van additieven. Deze additieven zijn opnieuw beoordeeld en wanneer ze opnieuw zijn toegelaten, krijgen ze een vernieuwd identificatienummer in plaats van een “e”-nummer. Bijvoorbeeld, E330 is gewijzigd in 1a330. Toevoegingsmiddelen die nog steeds een “e”-nummer hebben, zullen in de toekomst opnieuw worden beoordeeld, waarbij mogelijk de etiketteringseisen kunnen veranderen.

Welke toevoegingsmiddelen moeten worden vermeld?

Niet alle toevoegingsmiddelen hoeven verplicht te worden vermeld op het etiket van mengvoeders en voedermiddelen. In Verordening (EU) 767/2009 worden de eisen voor verplichte etikettering van toevoegingsmiddelen vermeld in artikel 15 en bijlage VI voor voedselproducerende dieren, en bijlage VII voor niet-voedselproducerende dieren. De volgende toevoegingsmiddelen moeten verplicht worden vermeld voor voedselproducerende dieren:

• Middelen waarvoor een maximumgehalte is vastgesteld voor ten minste één voedselproducerend dier.
• Zoötechnische toevoegingsmiddelen.
• Coccidostatica en histomonostatica.
• Toevoegingsmiddelen waarvan de aanwezigheid ervan wordt benadrukt in woord, beeld of als grafische voorstelling.

Voor niet-voedselproducerende dieren gelden dezelfde regels, maar er moet in tegenstelling tot het eerste punt een wettelijk maximum zijn voor een niet-voedselproducerend dier. De overige regels blijven hetzelfde. Dit betekent bijvoorbeeld dat wanneer er alleen een wettelijk maximum is voor melkvee, dit verplicht is voor alle voedselproducerende dieren om te vermelden, maar niet voor voeders voor honden.

Hoe moet dit worden vermeld?

De lijst van toevoegingsmiddelen wordt voorafgegaan door de term “toevoegingsmiddelen”. Daarna volgt de lijst met de stoffen en de toegevoegde hoeveelheid. Hieronder staat een tabel met de gegevens die per additief moeten worden vermeld.”

*Voor toevoegingsmiddelen die behoren onder de functionele groep ‘vitaminen, provitaminen en chemisch duidelijk omschreven stoffen en die verplicht zijn de vermelden, mag de totale hoeveelheid die tijdens de volledige houdbaarheidsduur is gegarandeerd worden vermeld onder het opschrift ‘analytische bestanddelen’.

Bij sommige additieven zijn extra vermeldingen die op het etiket moeten komen te staan. Deze extra vermeldingen staan in de tabel onder “overige bepalingen”. Een voorbeeld hiervan is choline chloride waar in de toelating wordt vermeldt dat bij de etikettering van choline chloride bevattende diervoeders voor pluimvee en varkens de volgende tekst op het etiket moet komen te staan: “Gelijktijdige toediening met drinkwater waaraan cholinechloride is toegevoegd, moet worden vermeden”

Vragen of advies nodig?

Heeft u verdere vragen over de etikettering van toevoegingsmiddelen of het gebruik van het feed additive register, neem dan contact op met etikettering@schoutenadvies.nl